Equus (konie)

żywioł	wszystkie
pora dnia	dzień
przesilenie	zależnie od gatunku
medium energetyczne	emocje
główne strefy występowania	Europa, śródziemie Ameryk, Rosja

1. Equus (43%) - podstawowa rasa Equus. Ogólnie przyjmuje się, że nie posiada żadnych zdolności poza zmiennokształtnością, jednak coraz częściej odnotowuje się odstępstwa od tej reguły (zwłaszcza wśród osobników z podrasami wyższymi w drzewie rodowym).
2. Pterippus/pagaz (27%) - skrzydlaty koń. Pochodzi z terenów Grecji i do dzisiaj jego populacja jest najliczniejsza na tym terenie. W formie zwierzęcej niektóre osobniki potrafią chować skrzydła, inne nie (statystyka wskazuje na częstszą zdolność u kobiet). Zwykle zdolność ta sprzężona jest ze zdolnością przywoływania jedynie skrzydeł w formie ludzkiej. Pterippus są ściśle związane z wiatrem, a ich główną umiejętnością żywiołową jest określanie i dostosowywanie sie do prądów wietrznych.
3. Glaciem/sneipnir (14%) - ośmionożny koń pochodzenia nordyckiego. W systematyce zwykle występuje jako reprezentant magii lodu, jednak poza pochodzeniem nie można mu przypisać żadnych konkretnych cech w tym kierunku. Glaciem są niezwykle wytrzymałe i z łatwością dostosowują się do niemal każdych warunków.
   
   • Glaciem primum/swadelfari (5% Glaciem) -  gatunek mitologicznie postawiony nadrzędnie, genetycznie jest to podrasa pierwotna dla Glaciem. Glaciem primum rodzą się z czterema bądź sześcioma nogami zależnie od stopnia powrotu do genów pierwotnych. Są zwykle szybsze i silniejsze, a ich geny są silniejsze od Glaciem, dlatego też nawet ze związku z człowiekiem zazwyczaj rodzą się osobniki o silnym podłożu genetycznym. Problemem jednak jest przeżywalność wśród dzieci do lat pięciu, podczas to którego czasu ludzki organizm musi się przyzwyczaić do przeciążenia tak mocnym genotypem demona.
4. Rinocerotis/jednorożec (2%) - koń rogaty, według niektórych naukowców określany przymiotem "różdżkaty". Nie do końca jasne jest jego pochodzenie, a większość źródeł podaje Eden bądź sferę kosmiczną. Rinocerotis uznawane są za jedne z pierwotnych demonów, potrafiących korzystać z magii w czystej postaci. Niezmiernie ciężko określić typowe zdolności Rinocerotis ze względu na różnorodność spowodowaną specyfiką gatunku. Jedne z częściej występujących to: telekineza, telepatia, zdolności w dowolnym żywiole standardowym, magia lecznicza, demateriacja, magia przywołania, nekromancja, medizacja, czy magia słowa. Niegdyś zupełnie wytępione ze względu na fałszywą plotkę o rzekomych właściwościach leczniczych ich krwi, czy rogu.